Afvalrit

Een tijdje geleden kwam ik deze ellende tegen langs mijn fietsroute:

Toen ik langskwam

De matige kwaliteit van de foto, genomen met mijn telefoon, is niet in staat de werkelijke proporties weer te geven van deze tragiek.
Daags hiervoor had zich hier op deze zelfde plaats een gezelschap opgehouden bestaande uit twee oost-Europees ogende heren. De heren ontspanden zich op deze gerieflijke plaats door te vissen, te barbecueën en zich te laven aan overvloedig bier. Van dit laatste getuigden de vele bierdoppen die ik ter plaatse aantrof.

Nadat ik deze vervuilde plaats meerdere malen was gepasseerd en mij telkens moest beheersen om niet uit mijn velomobiel te knappen van ergernis, heb ik een daad gesteld die mij bij daaropvolgende passages telkens weer met tevredenheid vervult en rust geeft. Gewapend met een groot formaat afvalzak en uitgerust met beschermende handschoenen heb ik alle door onze oosterburen achtergelaten ellende opgeruimd. Het was een kwalijk klusje. De bloederige resten in de zes (!) halve-kilo plofkipbakken van een niet nader te duiden discounter waren reeds in staat van ontbinding gekomen. De overvloedige regen van de eerdere dagen had de twee wegwerpbarbecues veranderd in stinkende zwarte poelen. En dat was nog maar een klein deel van het afval dat ik ter plaatse aantrof.

Voordat ik wegreed

Tijdens deze vrijwillig op mij genomen taakstraf mijmerde ik over een gewezen staatssecretaris van milieu, thans voorzitter van de "Nederlandse vereniging Frisdranken, Waters, Sap". Een hoedanigheid waarin hij lobbyt voor het afschaffen van statiegeld op petflesjes. Zijns inziens heeft de burger deze prikkel niet nodig om braaf zijn afval op de juiste plaats weg te gooien en te scheiden.
Het gebrek aan realiteitsbesef van deze man bleek al wel uit het gegeven dat hij in 2005, -toen nog in functie als staatssecretaris van milieu-, uitstapte uit een Toyota Prius en instapte in een Audi A6. Deze laatste bood de goede man meer bewegingsvrijheid en meer ruimte voor zijn dossiers. De staatssecretaris van milieu verdedigde zijn overstap met het argument dat de (B-label) A6 nét zo zuinig was als een zuinige VW Polo maar ging er bij deze uitspraak aan voorbij dat de labels geen absolute verbruikswaarde aangegeven maar een relatieve ten opzichte van vergelijkbare voertuigen.

Achterin zijn overheids-Audi had de staatssecretaris overigens wel een beter inzicht in de milieuproblematiek dan nu vanachter zijn private-frisdrankbureau. Zo dreigde hij zelfs met het instellen van statiegeld op blikjes en klein formaat flesjes teneinde het zwerfafvalprobleem tegen te gaan. Door dit voornemen werd later door hem eigenhandig een streep gezet, waarop hij korte tijd later aantrad bij de frisdrankclub. Overigens is hij nu ook groot voorstander van het drinken van verpakt water omdat de milieuimpact zo laag is. Daar heeft hij een punt, ik heb geen waterflesjes aangetroffen. Wel heel veel bierdoppen, als stille getuigen van de vele flesjes bier in EXPORT kwaliteit die ter plaatse waren genuttigd. Geen bierflesjes overigens. Blijkbaar is het statiegeldargument zelfs in staat om een volkomen lazarus hobbyvisser te overtuigen dít afval niet in de natuur achter te laten.

Toen ik wegreed