dinsdag 20 augustus 2013

STOPlichten

In mijn eerste blogberichtje heb ik al aangegeven dat ik behalve aan technische zaken ook aandacht wilde gaan geven aan belevenissen onderweg en ergernissen. Ik ben namelijk heel erg goed in ergeren:
- aan problemen met de fiets (meteen oplossen)
- aan onoplettende fietsers en ander verkeer (luid bellen)
- aan loslopende honden
- aan afval in de berm waar je de vorige dag mensen zag picknicken of vissen (soms oprapen)
- aan paardenmest op het fietspad
- aan drempels
- etc.

en:
- aan fietsverkeerslichten -stoplichten die  niet tegelijkertijd op groen gaan voor beide richtingen.










Welke fietser kent het niet: je komt lekker aanfietsen bij een kruising met stoplichten, remt af, stopt voor rood en drukt op het knopje. Net als je stilstaat met je velomobiel, bakfiets, fiets-met-kar of welke andere fiets dan ook, komt een andere fietser, die aan de overkant stond te wachten, in beweging en fietst de kruising over terwijl jij nog staat/ligt te wachten voor rood. Als die man/vrouw dan door rood fietst, dan hoop je dat hij of zij heelhuids de overkant haalt, jij wacht geduldig op groen. Maar wat nu dikwijls het geval is: de collega fietser is ook keurig voor rood gestopt en heeft op groen gewacht maar jouw lichtje gaat niet tegelijk op groen met het licht aan de overkant. De lussen (altijd vlák voor de stopstreep) en het drukknopje moeten zijn geactiveerd om het licht op groen te laten springen.












De zin van deze manier van inregelen ontgaat mij volkomen en het is dan ook één van mijn grote ergernissen onderweg. Waarom kan dat licht niet tegelijkertijd op groen gaan voor beide richtingen, ook al is voor één richting nog geen fiets gedetecteerd? Dit zou veel nutteloos remmen en optrekken besparen (CO2 besparing, o nee, we hebben het niet over scooters) en maakt de fietspaden nog weer meer fietsvriendelijk.

 

















Als sponsor van de Fietsersbond zal ik dit eens onder de aandacht brengen, al kan ik mij niet voorstellen dat ik daarmee de eerste ben. Als er toch een goede reden voor is, dan wordt dit bericht vervolgd.

maandag 12 augustus 2013

Fietsen op de snelweg



Toen ik laatst na drie weken vakantie weer achter mijn bureau schoof trof ik daar een Metro aan die een collega daar had neergelegd:


Metro, 10 juli 2013


























Leuk bericht, maar voor mij niets bijzonders: ik fiets immers alle dagen op de snelweg, net als Mark, die er een mooi filmpje van heeft gemaakt. Wat in het filmpje alleen voor de zeer oplettende kijker te zien is, is dat het een heus stukje snelweg is! Compleet met hectometerpaaltjes. Wel makkelijk als je hier pech hebt en een beroep moet doen op de ANWB fietsservice...


















Voor ons (velomobilisten) en andere (brom)fietsers wordt de A4 niet even afgezet, we nemen gewoon dagelijks de oprit en de afrit... 
Wel betekent dat, dat ik al anderhalve kilometer onderweg ben wanneer ik de tunnel induik en dat ik drie keer mijn werkplek voorbij fiets:


Beneluxtunnel, Noord (Schiedam)





















Beneluxtunnel, Zuid (Pernis)




















Ook mijn topsnelheid ligt hoger dan die van de Velox3 op de A31. 
Weliswaar geholpen door de daling van de tunnel (...), is mijn hoogste snelheid 81km per uur geweest. Veel sneller zal het ook niet worden want bij die vaart lijkt het wel of ik slagroom aan het kloppen ben met de trappers.

Naar boven gaat het dan weer wat in een rustiger tempo maar toch lukt het meestal wel om de bij de daling ingehaalde scooters voor te blijven en deze niet meer terug te zien. De drijfveer om scooters, brommers en snorfietsen in te halen is vooral de ontzettende stank en kwade dampen die die dingen voortbrengen. Dit zou dan ook de voornaamste reden zijn om tunnelbuis F (voor fietsers) te nemen in plaats van buis C ('calamiteitenbuis'). Mooi overigens hoe de tunnelbuizen zijn geletterd: A&B (auto)verkeer, C calamiteiten, D&E (auto)verkeer, F fietsers. 

Ik vraag mij af of er nog meer stukjes snelweg zijn in Nederland waar je met de fiets mag kunt rijden...?

dinsdag 6 augustus 2013

Krankzinnig mechanisme

Rotor RS4X

Een maandje geleden heb ik via Ligfiets.net een Rotor RS4X crankset kunnen kopen.
Ik hield al langere tijd het internet in de gaten maar ze worden maar zelden aangeboden en nieuw zijn zijn ze niet meer te verkrijgen.
Met de RS4X crankset is mijn oude witte Quest opeens een exclusieve velomobiel geworden... 



Rotor RSX4 crankset op mijn werkbank
(gemonteerd in brackethuis)

De RS4X crankset bevat een ingenieus excenter mechanisme waarmee het dode punt van de trappers wordt overgeslagen: wanneer het ene been gestrekt staat (onderste pedaal het verst mogelijk verwijderd) staat het bovenste pedaal al een paar graden verder gedraaid en kan hierop effectief kracht worden uitgeoefend. Het bijzondere is dat de ene crank de andere telkens weer inhaalt waardoor telkens het bovenste pedaal een 6 graden voorloopt. Vooral bij optrekken en hellingen oprijden levert dit winst op. Volgens de Spaanse fabrikant 18%. Bovendien is het beter voor de knieën.

Detail van het excentermechanisme

Nog een detailopname


Proefopstelling voor het filmpje. Duidelijk is te zien dat

de beide cranks verdraaid staan ten opzichte van elkaar.

De oorspronkelijke nieuwprijs was een 800 euro. Deze prijs, tezamen met het relatief hoge gewicht is wellicht de oorzaak geweest dat dit mechaniek nooit een succes is geworden: alleen wie een heel dure fiets heeft is bereid om zoveel te betalen voor een trapas maar dan wil je weer niet dat extra gewicht op je dure lichte fiets. Gebruikerservaringen zijn er dan ook bijna niet en een proefritje met een fiets met deze crankset zal ook moeilijk te regelen zijn.
Een bekend goedkoper alternatief zijn de ovale tandwielen. 
Het extra gewicht van de RS4X is echter op een velomobiel minder van betekenis terwijl de vermogenswinst juist weer goed gebruikt kan worden bij optrekken en klimmen.
Afijn, als techniekliefhebber was ik al sinds ik weet dat dit bestaat 'hebberig' en ik heb ook meteen gereageerd op de advertentie.






Montage

Afgelopen zaterdag heb ik de crankset gemonteerd in een nieuw brackethuis en in de fiets geplaatst. Het monteren van deze crankset is wat ingewikkelder dan een gewone crankset omdat het uiteraard ook moet worden afgesteld. Met de handleiding erbij (en goed gereedschap ;-) was het goed te doen en het past zonder problemen in de Quest. Alleen ben ik nu wel 9 versnellingen kwijt: mijn Rotor setje kwam maar met twee bladen. Als ik ooit een ritje naar een bergachtig gebied plan moet ik er eerst een kleiner blad bij monteren.

Montage, alles volgens het boekje

Oud, Shimano...

...nieuw, Rotor
















En, werkt het?


Ja!
De vermogenswinst door een effectievere trapbeweging is erg goed merkbaar. Na de eerste paar omwentelingen van de pedalen was ik al gewend aan de beweging. Eigenlijk voelt het een beetje als een e-bike: je voelt extra vermogen en vraagt je af waar het vandaan komt. Optrekken gaat merkbaar sneller en klimmen gaat harder. De snelheid tijdens de klim de brug op (Dordrecht - Zwijndrecht) is omhooggegaan van een 27 naar 31 kilometer per uur en zo ook op andere delen van de route.
Optrekken bij verkeerslichten en versnellen gaat makkelijker en vlotter. Tot een 40-45km/uur merk ik voordeel, daarna maakt het geen verschil meer en zou je kunnen zeggen dat het extra gewicht gaat tegenwerken. Geen probleem, 55-60 km/uur haal ik nog steeds wel...
De werking van de crankset is in 5 standen te regelen. Nu heb ik gekozen voor de standaard, stand 3. Na een tijdje wil ik wel eens stand 4 of 5 gaan proberen.

De RSX4 crankset in de Quest. Duidelijk is te zien dat
het linker pedaal voorloopt op het rechter pedaal.


















Jammer...

...Dat je de crankset niet ziet zitten op een velomobiel want het is een prachtig stukje werktuigbouwkunde. De Rohloff naaf en deze crankset zijn toch wel de mooiste stukjes fietstechniek.
...Dat ze zo duur zijn. Ik zou nooit achthonderd euro durven uit te geven voor een trapas, maar het is het zeker waard.

...Dat ze niet meer gemaakt worden, wellicht heeft de fabrikant de velomobiel niche niet weten te vinden...