woensdag 19 februari 2014

Kettingvanger

Sinds augustus vorig jaar fiets ik rond met de Rotor RS4X crankset. Deze alternatieve 'aandrijving' bevalt zo goed dat ik laatst een aanbod om er nog één te kopen niet kon weerstaan. Niet om als reserve op de plank te leggen, maar vooral omdat deze aangeboden crankset voorzien was van 3 kettingbladen waarvan de kleinste met slechts 24 tanden. Tot nu toe moest ik stellen met twee bladen waarvan de kleinste met 39 tanden. De aangeboden crankset dus gekocht en het kleinste kettingblad overgezet op mijn fiets.

Voor het monteren van dit kleinste kettingblad moest de crankset worden gedemonteerd. Van deze gelegenheid heb ik meteen maar gebruik gemaakt om de boel weer goed in het teflonvet te zetten. Het had allemaal al weer 8500km gedraaid Iets meer dan de aangeraden onderhoudsinterval van 4000km maar in de neus van de Quest blijft het allemaal schoon en droog dus dat kan niet zoveel kwaad.
Bij montage heb ik de crankset nu afgesteld op maximale excenterstand (stond op 3 van 5) en opnieuw was ik verbaasd over het effect bij op gang komen en klimmen. Nu ik het verschil in afstelling ook zo goed merk ben ik aan het nadenken over een voorziening om de crankset tijdens het rijden verstelbaar te maken in plaats van de boel te fixeren met Loctite zoals voorgeschreven. Mogelijk iets voor een nieuw blog-bericht... 

Een kettingblad van 24 tanden is wel erg klein maar je komt in elke situatie op gang. Precies wat ik wilde. Met dit kettingblad is de Quest een beetje trekkerquest geworden. Nadeel is wel dat het schakelen van het middelste naar het kleinste blad niet nauwkeurig gaat: de ketting valt er dikwijls naast en dit precies als je bijna stilstaat. Vieze vingers dus... De derailleur afstellen was ook geen sinecure, 24-39-52 tanden valt buiten het bereik van elke derailleur maar met veel geduld is het toch gelukt. De ketting bleef echter te vaak naast het kleinste blad vallen waardoor dit praktisch onbruikbaar was. In een recent verleden heeft iemand wel eens de Tour de France niet gewonnen doordat de ketting naast het kettingblad viel... 

Al zoekend kwam ik diverse chain catchers of kettingtegenhouders tegen. Echter deze passen niet op de derailleur, zijn ongeschikt voor dit kleinste kettingblad of vereisen opnieuw weer volledige demontage van de crankset. Omdat de crankset met Loctite moet worden gefixeerd in het brackethuis is dit een beetje een lastig klusje waar veel kracht bij nodig is en er kans is op beschadigingen. Dus tenslotte zelf maar iets gevouwen van een aluminium hoekprofiel. Goedkoop, maatwerk en zonder verzendkosten:


Kettingvanger of chain catcher. Hier nog zonder poortje
voor bevestiging met de slangklem.

















Gemonteerd op het brackethuis met een (smalle) slangklem doet dit stukje origami-werk precies wat ik had gehoopt: terugschakelen naar het kleinste blad gaat nu probleemloos, de ketting landt nu telkens feilloos op het kleinste kettingblad.


Kettingvanger gemonteerd op brackethuis.
(bij gebrek aan een tweede smalle slangklem
tijdelijk met twee tiewraps)




De tweede RS4X crankset (ook titanium uitvoering) ligt nu voorzien van een nieuw hoofdlager en nieuwe O-rings te wachten op een belangstellende maar eerst wil ik deze nog gebruiken om te studeren op een verstelmechanisme. Gemonteerd in een reserve brackethuis op een stuk hout in de bankschroef gaat dit toch wat makkelijker dan wanneer gemonteerd in de fiets.


Voor de belangstellende, maar eerst nog studieobject...
Voorzien van kettingbladen met 44 en 34 tanden, nieuw
hoofdlager (oude ligt er naast) en 4 nieuwe O-Rings.

3 opmerkingen:

  1. Hallo Willem Jan,

    Dat is goed en goedkoop opgelost met die kettingvanger zo! Keurig, en werkt goed zo te lezen. Dat afstellen is inderdaad een geduld werkje, door mijn zeer gespreide cassette achter (12-36) en het triple wegracecrankstel voor, ga ik ook over het totaal bereik van de XO derailleur. Niet heel veel, maar wel genoeg om een wat "gevoelige" schakeling te hebben, waar je altijd rekening mee moet houden. De XO is een goede derailleur, maar duidelijk minder "hufterproof" dan de SRAM Red op de racer, of de Campagnolo Record, waar ik voorheen mee gereden heb. Dat soort (prof) onderdelen slikken alles en falen bijna nooit. Maar goed daar valt mee te leven.
    Ondertussen heb ik naar aanleiding van jouw reactie op mijn post over klimmen besloten ook Rotor te gaan proberen. Er is een set Q-rings onderweg, zo gauw ik ze ontvangen heb lees je het wel op de blog. Ik ben benieuwd naar het verschil!

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Boeiend! Zo'n maatwerk is altijd leuk om te bedenken en uit te voeren, vooral als het resultaat is zoals je het voor ogen had.
    SPD was al een mooie stap om het rendement wat op te krikken, maar zo'n crankset is nog wat anders.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. I'm probably the only other person on the planet using a rotor rs4x in their quest. I"m running 58/44/32 rings. I also have the problem sometimes with dropping off the small ring. I will see if I can build the same chain catcher that you did. I sent my rotor cranks before installing them to Don Smith in the united states to rebuild the cranks. Stock rotor cranks have way too much stiction. Don machines the bearing cups in the crank so as to remove the unwanted stiction. It is like night and day. With no chain on the rings, you can spin the crank and it will spin for quite a few spins now unlike the original rotor that would make it around 1 revolution or 2. Now it doesn't feel like I'm peddling through mud.

    BeantwoordenVerwijderen