zondag 12 april 2015

Het sparen kan beginnen!

Op de dag af drie jaar na aanschaf van mijn witte Quest is het nu zover. De kosten van aanschaf, onderhoud en reparatie zijn geheel terugverdiend en ik ga naadloos over met het sparen voor een nieuwe fiets. Er hadden al twaalfhonderd euro in het spaarpotje kunnen zitten als ik niet wat pech had gehad tijdens de eerste dertig kilometer van de maiden trip nadat ik de witte velomobiel de mijne mocht noemen. De oorzaak was een boom ergens langs het fietspad over Park de Hoge Veluwe. Enkele bochten eerder was ik een  oud minister nog gepasseerd die bekend is omdat hij dagelijks op de fiets naar z'n werk gaat. De minister op een witte fiets, ik in mijn witte Quest. Als ik het iets beter had gepland dan had dit ongelukje nog de pers gehaald. 
Nu stond ik er alleen voor, met een zwaar gehavende fiets nadat ik met een flinke snelheid frontaal tegen een stam was geklapt. Nog een 80 kilometer te gaan tot aan Dronten. Door de verfrommelde neus en het verbogen frame liepen mijn tenen aan tegen de kap waardoor bij elke omwenteling van de pedalen de bovenkap omhoog-omlaag ging. Als een soort pac-man ging ik voort. Ik mag niet vergeten te zeggen dat de oud-eigenaar van mijn Quest mij nog zo had op het hart had gedrukt vooral rustig aan te doen en eerst goed aan de fiets te wennen. Ja, ja, zei ik, maar door de euforie van het bezit van een witte velomobiel en de het genot van de snelheid sloeg ik zijn waarschuwingen in de wind. Ook mag ik niet vergeten de vriendelijke mensen te bedanken die kort na het incident mij en mijn fiets met pleisters en reuzesterk Gorilla-tape hielpen om de weg te vervolgen.

Velomobiel.nl hoefde geen haast te maken met de reparatie omdat ik de fiets pas in augustus, na onze verhuizing naar Dordrecht, kon stallen en wilde gaan gebruiken voor de dagelijkse ritjes naar het werk. Zo maakte ik op 10 augustus 2012 de rit van Dronten naar Dordrecht en reed ik op maandag 13 augustus mijn eerste ritje naar het werk. Inmiddels ben ik een 42.500km verder en heb de nodige euro's gespendeerd aan banden, kettingen, tandwielen, remmen, wielen, spaken, kabels, lagers maar ook epoxy, glasweefsel plamuur en verf vanwege een aanrijding met een auto vorig jaar.


Quest129 in mijn eigen 'spuitcabine' na reparatie van de aanrijding 

















Ondanks de onkosten komen er gelukkig ook elke week 47 euro binnen aan kilometervergoeding. Gezien de ongelukkige start ben ik er nog niet over uit of ik het over twee jaar aandurf om hiermee een splinternieuwe fiets te kopen of liever een al gebruikte Quest, DF, WAW of Evo-K of misschien wel de Quattro...

Wel heb ik een paar lessen geleerd:
- ik leer de fiets eerst goed kennen;
- ik koop een fiets die past bij mijn postuur: met mijn 1m. 85 zit ik eigenlijk te hoog in mijn Quest zonder verzonken framebuis. Dat dit de bochtstabiliteit niet ten goede komt heb ik al snel gemerkt.
- ik houd rekening met achterstallig onderhoud bij aankoop van een gebruikte fiets;

7 opmerkingen:

  1. Heb het het stoeltje wel zo laag dat de ketting er niet niet in zaagt ? Rij je wel "zo rechtdoor mogelijk" in bochten ? Is de vering niet te slap voor jouw gewicht ? ( sterkte veertjes in de veerdempertjes is ooit ingschat op gewicht orginele koper wat van belang is als je hem gebruikt koopt !! ) Velomobiel.nl verkoopt schroefveertjes van diverse sterkte en lengtes voor in de veerdempertjes.

    En hoewel ieder model een iets andere kantelgrens heeft gaan ze allemaal om als je maar vierkant genoeg een stuurbeweging maakt met te hoge snelheid.....zelfs een Quattro kan op 2 wielen rijden laat vm.nl zelf zien, maar wel in een situatie dat een Quaest allang schrapend over het asfalt zou schuiven.

    Dus hoe dan ook moet je je snelheid leren beheersen.....Hoe duurder de velomobiel ( tegenwoordig gauw 8-10k ) hoe voorzichter je zult moeten leren bochten nemen denk ik :-)))

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi ;-) verhaal over de eerste kilometers. Dat 'sparen' van de km vergoeding doe ik ook. Ik heb nog ongeveer een jaar te gaan. Dan is Strada 94 'afbetaald'.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Willem, Ik ben 194 cm lang en zit prima (en laag) in de quest.. Dus bij een nieuwe(re) quest heb je van het hoog zitten geen last. Wat ik zelf ook belangrijk vind is de conditie van mijn lichaam, door het fietsen blijft die goed en bespaar je weer veel sportschool geld uit :) , kan je weer gebruiken voor de aanschaf van een nieuwe(re) fiets) Groet Cees.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Cees, ik snap je redenering niet. Waarom zou Willem met een nieuwere Quest geen last hebben van het hoog zitten? Doordat hij 9 centimeter korter is dan jou, moet zijn stoel hoger staan in een Quest om over het dek heen te kunnen kijken en daardoor ligt zijn zwaartepunt hoger, waardoor hij eerder zal omgaan in een bocht dan iemand van 1.94 die lager zit in de fiets.

      Verwijderen
    2. Dat is gek Belle want ik ben "maar" 1.82 m en mij stoeltje wordt nog net niet aan losse delen gezaagd door de ketting, zo laag is mijn stoeltje. Van stabiliteitsproblemen heb ik weinig last, tenzij het te hard gaat voor de bochtstraal maar da's een vaststaand feit voor iedere velomobielrijder.

      Verwijderen
    3. Bij mijn 20" Quest is de centrale framebuis niet verzonken in de bodem. Allert zou mij een Quest adviseren met wel de verzonken framebuis maar ja, toen had ik deze al gekocht. Ik was toen geheel nieuw in Velomomobielland en wist niet dat er verschillende uitvoeringen zijn gemaakt. Het stoeltje staat inderdaad zo laag mogelijk maar met een verzonken framebuis en iets meer rechtop zitten zou ik nog steeds voldoende zicht hebben én een lager zwaartepunt.
      De 'voertuigbeheersing' is inderdaad iets wat je moet leren. Van deze eerste misser tijdens de eerste 30km heb ik voldoende geleerd om in de ruim 42000km in minder dan drie jaar daarna niet weer deze fout te maken. Wel andere, zoals de aanrijding met de auto maar dat was niet in een bocht maar bij een onoverzichtelijke uitrit die dan wel weer zo is ingericht dat de auto voorrang heeft. Onterecht, maar er is helaas wel meer onrecht...
      Tja, wellicht weten alle velomobielbezitters zich nog wel de euforie van het eerste ritje te herinneren, ik was toen iets te roekeloos ondanks de waarschuwingen.

      Verwijderen
  4. Erg leuk stuk: als een pacman op weg naar Dronten, ik zie het zo voor me...

    BeantwoordenVerwijderen